Higit pa man sa naging karanasan ko sa buhay ay maikukumpara sa ko sa naging buhay ni C.S. Lewis, ang batikang manunulat ng 'Chronicles of Narnia'.
Sa kasagsagan ng kanyang kabataan, nagdesisyon si Lewis na humiwalay sa kinalakihang relihiyon at nagdeklarang maninindigan siyang walang pinaniniwalaan. Para sa kanya, pawang mga kathang isip lang lahat ng niloloob ng isang relihiyon, walang katotohanan.
Lumipas ang 30 taon, saka niya tinanggap si Jesus bilang Diyos at Taga-Pagligtas, saka niya naisulat ang librong 'Suprised By Joy'. Aaminin kong hindi ko ito personal na binasa, subalit mai-rerekomenda ko ang librong ito, marahil dahil sa marami sa atin ang makakapag-ugnay sa mga naramdaman niya at marahil dahil sa salitang hinugot sa isang pusong naligaw ng landas :
"No word in my vocabulary expressed deeper hatred than the word interference. But Christianity placed at the center what then seemed to me a transcendental Interferer. There ws no region even in the innermost depth of one's soul which one could surround with a barbed wire fence and guard with a notice 'No Admittance.' And that was what I wanted; some are, however small, of which I could say to all other beings, 'This is my business and mine only.' "
Dahil sa kalayaan, may karapatan tayong sabihin na hayaan na lang tayo ng DIYOS, pero may mas higit na karapatan ang DIYOS na magpumilit na ipagpatuloy ang pagtulong Niya sa atin.
Lahat ng ito ay nasa 'Our Daily Bread - Jun 11' na may pamagat na Don't Bother Me.
0 comments:
Post a Comment